سابقهٔ کاشت زعفران در ایران (به خصوص زعفران
قائنات)به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش بازمیگردد.
این گیاه رنگی و گرانبهای چندین ساله، بدون
ساقهاست و پیاز دارد و چون در خاک کویر به
عمل میآید، به طلای سرخ و یا طلای کویر شهرت
یافته است. برای به دست آوردن یک کیلوگرم
زعفران خشک به ۱۱۰/۰۰۰ تا ۱۷۰/۰۰۰ گل زعفران
نیاز است. همچنین یک کارگر باید ۴۰ ساعت کار
کند تا ۱۵۰/۰۰۰ گل را بچیند. زعفران به علت
طعم و رنگ و عطر عالی، کاربردهای فراوانی در
تولید فراوردههای غذایی، دارویی و شیمیایی
دارد و با توجه به محدودیت کشت و تولید، از
فراوردههای گرانقیمت به شمار میرود.
سابقهٔ کاشت زعفران در ایران (به خصوص زعفران
قائنات)به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش بازمیگردد.
این گیاه رنگی و گرانبهای چندین ساله، بدون
ساقهاست و پیاز دارد و چون در خاک کویر به
عمل میآید، به طلای سرخ و یا طلای کویر شهرت
یافته است. برای به دست آوردن یک کیلوگرم
زعفران خشک به ۱۱۰/۰۰۰ تا ۱۷۰/۰۰۰ گل زعفران
نیاز است. همچنین یک کارگر باید ۴۰ ساعت کار
کند تا ۱۵۰/۰۰۰ گل را بچیند. زعفران به علت
طعم و رنگ و عطر عالی، کاربردهای فراوانی در
تولید فراوردههای غذایی، دارویی و شیمیایی
دارد و با توجه به محدودیت کشت و تولید، از
فراوردههای گرانقیمت به شمار میرود.
ایران با متوسط تولید ۹۰ تا ۹۳ درصد از مجموع
تولید جهانی زعفران (بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن در
سال) در این زمینه مقام اول را داراست. مرکز
اصلی پرورش این گیاه، مناطق کویری و کم آب
جنوب خراسان است و سابقهٔ زعفرانکاری در این
منطقه، به ۷۰۰سال پیش بازمیگردد. زعفران از
محدود گیاهانی است که در شرایط سخت زیستی
پرورش مییابند. با توجه به آنکه جایگاه
تاریخی زعفران در ایران بوده و منشا آن نیز
ایران است، این گیاه یکی از جذابیتهای ویژهٔ
ایران به شمار میآید. ایرانیان ضمن صدور
زعفران به بسیاری از نقاط جهان باستان، خواص
آن را به یونانیها، رومیها، چینیها و اقوام
سامی از جمله عربها معرفی کردند و شیوه زراعت
این گیاه ارزشمند را در سدههای اول تا چهارم
هجری به امتهای اسلامی اطراف مدیترانه
آموختند.